Aankomst in Nieuw Zeeland

Met een oude boeing van Thai airways zijn we naar Auckland gevlogen.

Sinds Abel Tasman waren wij de eerste Nederlanders die hier weer eens kwamen kijken ( of begrepen we dat nou verkeerd ) en ze waren erg blij met ons.

Mensen in Nieuuw Zeeland zijn erg vriendelijk en nemen de tijd om je te helpen.

Na onze aankomst hebben we snel onze huurauto opgehaald. We hebben nu een gewone personenauto en overnachten in cabins, een soort kleine vakantiehuisjes.

De eerste dag hebben we de stad Auckland bezocht. Het is een mooie stad, maar het is geen Parijs of Londen, een dagje was dus mooi genoeg en daarna zijn we naar de Bay of Islands gereden.

Dit is de plek waar de Engelsen en Maori (de oorspronkelijke bewoners) een verdrag hebben gesloten in de 18e eeuw. Hierbij werden de rechten van de Maori gewaarborgd en kregen ze het Engelse burgerschap. Voor die tijd was dat een zeer vooruitstrevend verdrag.

Op de lokatie kun je het huis bekijken waar de Engelse afgezant woonde. Ook is er een grote vlaggemast op de plek waar het verdrag is getekend, verder is er een zeer grote en mooie oorlogs kano. Er gaan 80 roeiers en 60 passagiers in, dus je kunt je voorstellen dat hij erg groot is.

Het weer is echter wat minder in NZ, te vergelijken met Nederland, veel regen, maar we hebben wel een beetje geluk, meestal als we iets gaan bekijken is het net droog of regent het heel weinig.

Daarna zijn we doorgereden naar Cape Reinga, het uiterste puntje van het Noord Eiland. Is een erg mooi en ruig terein. Zeer grote duinen en een heel lang strand. Op dit punt komen twee zeeen bij elkaar en je kunt duidelijk de kleurverschillen zien tussen de twee soorten zeewater.

De volgende bestemming waren de Kauri bomen. Dit zijn bomen die zeer groot en oud kunnen worden. De oudste, nu nog staande exemplaren, zijn meer dan 2000 jaar oud en hebben een omtrek van meer dan 20 meter bij de stam. Tel daarbij een hoogte van meer dan 50 meter en een houdinhoud van ongeveer 250 m3 en je kunt je voorstellen dat je een zeer flinke boom te pakken hebt. Helaas zijn bijna al deze bomen door de houtindustrie in het verleden gekapt en verwerkt tot huizen en dergelijke. Erg jammer.

De volgende stop waren de Waitoma Caves. Een grottencomplex ten zuiden van Auckland. Je kunt hier in een vaartuig met droge voeten de glow worms bekijken.

Fleur en Erik-Jan hadden echter zin in iets meer actie en kozen voor een flinke andreline stoot. Eerst 40 meter abseilen in de grot waarbij je je door een kleine opening moest wringen.

Daarna met een flying fox "kabelbaan" in het pikkedonker een stuk van 60 meter door de grot heenschieten.

Daarna met een autoband onder je kont ongeveer 3 meter naar beneden springen in het 11 graden "warme" water. Daarna konden we mooi een stuk black water raften, je laten meevoeren door de stroom in een ondergronde rivier.

Na een stuk lopen en zwemmen en het naar beneden glijden bij een waterval moesten we uit de grot gaan kruipen tegen de waterstroming in.

Dit is flink klimmen en je hebt de hulp van de gids wel nodig. Gelukkig waren we maar met zijn vieren in de groep en hadden we dus bijna een prive trip. Bij watervallen moet je je voeten onder het water op de goede plekken neerzetten en dan is zo'n gids toch ineens heel erg handig.

Na een trip van meer dan 2,5 uur kwamen we uiteindelijk weer bij het daglicht. De ervaring was echt geweldig en iedereen die ooit naar NZ gaat moet dit zeker doen, het is echt top.

Onze volgende stop is Rotarua, het centrum van de Maori en vulkanen. Hierover meer in ons volgende verslag.

De groetjes aan iedereen en blijf reageren, vinden we altijd erg leuk om te lezen.